Τακτική Παιδιατρική Παρακολούθηση
Φυσιολογική Ανάπτυξη, Εμβολιασμοί, Νοσήματα Παιδικής Ηλικίας, Λοιμώξεις Παιδικής Ηλικίας
Στα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού μας, ο τακτικός ιατρικός έλεγχος συμβάλλει στη διατήρηση της υγείας του και εξασφαλίζει τη σωστή σωματική και ψυχοκινητική του εξέλιξη.
Μετά τη γέννηση και την έξοδο του μωρού από το μαιευτήριο, η πρώτη επίσκεψη στον παιδίατρο (στο ιατρείο ή κατ ‘οίκον) προγραμματίζεται μέσα στην πρώτη εβδομάδα. Σ’ αυτό το χρονικό διάστημα δίνεται στους γονείς η ευκαιρία να προβληματιστούν, να παρακολουθήσουν τις συνήθειες και τη συμπεριφορά του μωρού τους, έτσι ώστε να θέσουν τις ανάλογες ερωτήσεις στον παιδίατρό τους. Σ’αυτή την πρώτη επίσκεψη θα συζητήσουν όλες τους τις απορίες και ανησυχίες και θα βεβαιωθούν για την καλή υγεία του μωρού τους ή αν θα πρέπει να προβούν και σε κάποιον περαιτέρω έλεγχο.
Εν συνεχεία, οι επισκέψεις στον παιδίατρο γίνονται μηνιαίες περίπου μέχρι τους 12 μήνες ζωής. Η ολοκληρωμένη κλινική εξέταση, ο έλεγχος των σωματομετρικών στοιχείων και της ανάπτυξης, η ψυχοκινητική εξέλιξη, συνδυάζεται με τη χορήγηση των εμβολίων και τις οδηγίες για τη διατροφή.Αν δεν συντρέχουν κάποιοι άλλοι ιατρικοί λόγοι, το πρώτο εργαστηριακό check-up του μωρού γίνεται μεταξύ 12-18 μηνών. Μετά την ολοκλήρωση του βασικού εμβολιαστικού προγράμματος, η παρακολούθηση του παιδιού γίνεται ανά 6-12 μήνες, συνήθως συνδυάζεται με τη χορήγηση κάποιου επαναληπτικού εμβολίου και τη συμπλήρωση των ατομικών δελτίων υγείας που ζητούνται από παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία και σχολεία.Για τη σωστή παρακολούθηση του παιδιού πρέπει να ισχύουν δύο κανόνες.
Ο πρώτος αφορά το γιατρό. Η ευθύνη του στην παρακολούθηση του παιδιού είναι μεγάλη όπως και η εμπιστοσύνη των γονιών σ’αυτόν. Γι’αυτό πρέπει η επικοινωνία μαζί του να είναι εύκολη και άμεση (Αυτό που οι γονείς ονομάζουν “βρίσκω εύκολα τον παιδίατρό μου στο τηλέφωνο όταν συμβαίνει κάτι έκτακτο”).
Ο δεύτερος κανόνας αφορά στους γονείς: Πέραν των βασικών οδηγιών που έχουν από τον παιδίατρό τους για την αντιμετώπιση διάφορων παθολογικών καταστάσεων και την συχνή τηλεφωνική τους επικοινωνία, τα παιδιά όταν είναι άρρωστα πρέπει να εξετάζονται γιατί τίποτε δε μπορεί να αντικαταστήσει την κλινική εξέταση και την επιστημονική ματιά της προσέγγισης του ασθενούς.